Młody mag zamyślił się i po chwili nieco pogłębił wykopany przez siebie dołek. W oddziale był stosunkowo niedługo i jeszcze nie wyruszał na naprawdę niebezpieczną misję. Wczoraj przyszły rozkazy wymarszu do Raashtram, do księstwa Nittalu i Emrys czuł przez skórę, że nie będzie to łatwa wyprawa. O śmierć na misjach nie trudno i doskonale zdawał sobie sprawę jak niewiele jeszcze w życiu osiągnął i przeżył. Mimo to, a może właśnie dlatego, postanowił spisać na płacie pergaminu swoje krótkie dzieje i zakopać ją w pudełeczku pod jednym z kamieni milowych. Sam nie był pewien, czy przez to zawierza losy swojego życie Tattvie, zakopując je w jego ciele, czy ma też nadzieję, że kiedy umrze, będzie to swojego rodzaju epitafium i przypomnienie jego osoby, lub też, jeśli Daiva pozwoli, pergamin ten stanie się pierwszą kartą dłuższej i bardziej interesującej przygody…
A na płachcie skóry stało:
„Rodziców moich nie pamiętam. Pierwsze mgliste wspomnienia jakie mam są związane z Paszkunem, magiem, który mnie przygarnął błąkającego się gdzieś po gościńcach Sundry gdy miałem 3 czy 4 lata. To on nadał mi imię Emrys i wyczuł we mnie magiczne predyspozycje. Wiele nie pamiętam z czasu z nim spędzonego. Pozostał mi jednak w głowie jego wizerunek jako mądrego i sprawiedliwego maga, który przemierzał Wolne Księstwa pomagając za niewielką opłatą chłopom i rzemieślnikom. W wieku 7 lat zaprowadził mnie do najbliższej szkoły magów i od tamtej pory go już nie spotkałem.
Nauka szła mi dobrze, choć prymusem nigdy nie byłem. Po zakończeniu podstawowego szkolenia byłem już pewien, że chcę zostać magiem i członkiem kasy Braminów, gdzie nie miało znaczenia moje wcześniejsze pochodzenie, oraz kim byli moi rodzice. Przestałem więc też o nich myśleć, skupiając się na zgłębianiu arkanów magii. Lata szkoły przeminęły szybko i być może za szybko. Po zakończeniu poznawania sekretów mocy mojego Domu, Domu Tattvy, próbowałem odnaleźć mojego dobroczyńcę z dzieciństwa i u niego obyć konieczne szkolenie praktyczne, którego zwieńczeniem jest Valabish. Niestety nikt o nim nie słyszał, ani nie potrafił wskazać gdzie go szukać. Przypuszczam, że Paszkun umarł już ze starości. Niestety moje bezowocne poszukiwania doprowadziły do tego, że szkoła przyznała mi opiekuna z urzędu, maga-doradcę miejscowego włodarza. Nie posiadał on umysłu zbyt przenikliwego, ani tym bardziej życzliwej natury. Interesowało go jedynie pogłębianie swojej sakiewki i trzymanie mnie z dala od jego interesów, by nie tworzyć sobie późniejszej konkurencji. Rok więc spędziłem przyrządzając magiczne eliksiry i zwoje dla mojego zwierzchnika, który sprzedawał je z niezłym profitem. Nie przypadliśmy sobie do gustu i mag ten, którego imienia nie godzi się wspominać, już po półtora roku złożył podanie o przeprowadzenie dla mnie Valabish , zaświadczając, że jestem gotowy, podczas  gdy sam się tak zdecydowanie nie czułem. Liczył pewnie, że nie zdam i że będzie miał mnie z głowy, albo że w najgorszym wypadku przejdę próbę, ale i tak się mnie pozbędzie. Nie wiele się pomylił, nie byłem przygotowany i Dvidża -Ponowne Narodziny nieomal skończyły się dla mnie poronieniem. Jednym głosem zostało przegłosowane nadanie mi tytułu maga i przyjęcie w poczet kasty, niemniej w okolicy stało się głośno o mojej prawie porażce i na zatrudnienie nie mogłem liczyć.
Stanąłem przed koniecznością utrzymania siebie i zdobycia większego doświadczenia. Przepiłem i przejadłem w karczmach już niemal wszystkie pieniądze jaki udało mi się odłożyć i gdy sprawy zaczynały wyglądać naprawdę źle, podsłuchałem w gospodzie rozmowę mojego obecnego dowódcy, Kardinala syna Radinala, Risaldara 9 Arbanu, że przydał by mu się w oddziale mag, którego zdolności magiczne ułatwiły by wiele zadań. Magię bojową w szkole ukończyłem z wyróżnieniem, pomyślałem, i nie zastanawiać się dłużej, przysiadłem się do żołdackiego stołu. W niedługi czas później, po podstawowym drylu wojskowym i szkoleniu oficerskim, wymaganym dla bramina, zostałem przydzielony do oddziału Kardinala syna Radinala i teraz przyszło mi spisywać te słowa przed wkroczeniem do Księstwa Nittalu. Dalszy ciąg mam zamiar dopisać, jeśli uda mi się stamtąd wrócić…
Emrys, Mag z domu Tattvy, subedar 9 Arbanu, 5 Dżaguna, Mingan Burzy, Tumen Północnego Wichru”

Ostatnio edytowany przez Laks (2013-08-09 02:35:26)